پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سینماسینما، نسترن زمانی

در میانه شب های اکران آثار جشنواره چهل و دوم فیلمی با عنوان «پروین» در روی پرده نقره‌ای به نمایش درآمد که به زندگی و بیوگرافی شخصیت شاعره تاریخ معاصر بانو پروین اعتصامی پرداخته بود.
ممکن است این اولین جشنواره ای از سلسله جشنواره های برگزار شده فجر در طول این سال‌ها باشد که پرتره شخصیت هایی بجز فرماندهان و شهدای دفاع مقدس را در کادر خود قرار داده و می‌توان این را یک قدم مؤثر و یک نقطه روشن برای جشنواره های آتی که چنین موضوعات و سوژه هایی را به صورت گسترده تر حمایت کند، برشمرد. تاریخ ایران چنین بزرگانی در عرصه هنر و فرهنگ و ادب فارسی و سایر حوزه های حائز اهمیت کم ندارد که امید است این مشاهیر بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
پرداختن به یک هنرمند در سینما آن هم شاعره ای بسیار مستعد، معتبر و نامدار امری مهم و قابل تأمل است. سینمای غرب خصوصا در هالیوود به شخصیت های مهم هنری خود بارها پرداخته که از آن جمله به فیلم‌هایی درباره هیچکاک یا دالتون ترمبو، الویس پریسلی ، جودی گارلند و… می‌توان اشاره کرد.
همچنین در سال های اخیر هم به زندگی و شخصیت امثال نادیا نایاد و حتی جی رابرت اوپنهایمر هم پرداخته و آثاری را برای سینما تولید کرده است.
فیلم پروین به کارگردانی محمدرضا ورزی که در زمینه کارگردانی آثار تاریخی تلویزیونی تجربه های متعدد دارد، اگر چه همان آسیب و صدمه تجربه های قبلی آثار تلویزیونی خود را به همراه دارد و انگار قاب آن در قد و قواره استاندارد پرده سینما نیست و بیشتر در حد و اندازه یک پروژه تلویزیونی به حساب می‌آید. و درون مایه متن فیلم نامه دارای ضعف های اساسی و قابل توجهی ست؛ که بر روی روند داستان فیلم اثر داشته و بیننده فیلم متوجه این کندی و یکنواختی می‌شود. اما خیلی گلایه مند و آزاردهنده نیست و مخاطب را تا پایان فیلم در سالن سینما نگه می‌دارد. فیلم به لحاظ فرم خوش آب و رنگ است. نماهای دوربین و کادر بندی ها درست از آب در آمده. قاب های چشم نواز خوبی در فیلم می‌بینیم. نور پردازی هماهنگ و قابل قبولی با صحنه ها و سکانس های تصویر برداری شده وجود دارد. چهره پردازی و گریم نسبتا سنگین کاراکتر اصلی شخصیت خود پروین قابل توجه و تأمل است. بازی ملایم و به اندازه و مناسب بازیگر تازه آن با نام مارال بنی آدم در نقش پروین اعتصامی را نمی‌توان در این بین نادیده گرفت که از قضا مورد تایید هیئت داوران نیز قرار گرفت و بانوی تازه کار فیلم را با سیمرغ بلورین بهترین نقش اول زن جشنواره چهل و دوم راهی خانه کرد.
زندگی پروین اعتصامی از وقتی که در بین شاعران سر در می آورد، شعر می‌سراید و در نشریه پدرش به چاپ می‌رساند. علیرغم مخالفت های بعضی از شاعران آن دوره اما با وجود و حضور شعرایی چون ملک الشعرا و حمایت شخصیت ادبی مثل علامه دهخدا می‌تواند تا حدی جایگاه خود را تثبیت کند و کتاب دیوان اشعارش را به چاپ برساند و…
همه این اتفاقات در مقابل دوربین ورزی کارگردان فیلم قرار گرفته است.
در کنار موفقیت های اجتماعی و ادبی پروین اعتصامی فیلم به آن سوی زندگی خصوصی بانوی شاعره هم وارد می‌شود و از ازدواج ناموفق و تصاویر ناملایمت ها و تیرگی های آن روزهای زندگی این هنرمند ماندگار گوشه هایی را به مخاطب نشان می‌دهد.