علی مغازهای در شرق نوشت :
بار دیگر در موسیقی حاشیهها به متن غالب شد و این بار نیز بهطور عمومی افرادی به گله و شکایت میپردازند که نه سهمی از بازار موسیقی دارند و نه اطلاع چندانی از رانت و زدوبندهای پس پرده مبادلات کلان سازهای موسیقی و آشفتگی قانونی و حقوقی مبتلابه موسیقی.
خبر حاکی از توقیف ۱۱ کانتینر آلات (سازهای) موسیقی است که توسط گمرک یا بازرسی گمرک توقیف شده است.
در یک بررسی کوتاه برای هرکسی مشخص میشود که این ۱۱ کانتینر از سال ۹۸ در انبارهای گمرک خوابیدهاند و انگار خاک میخورند؛ کانتینرهای وارداتی که خرید یا وارداتشان با ارز دولتی یا بسیار ارزانقیمت صورت گرفته و بیشک قرار است با دلار ۳۰هزارتومانی و شاید هم بر طبق فرمول انتظار تورمی، با بهایی خیلی بیشتر به فروش برسند.
کالاهایی که هرگونه انبارداری آن بسیار دشوار است و بهترین شکل نگهداری آنها همین حفظ بستهبندی کالا از مبدأ است که تولیدکننده به بهترین شکل و ایمنترین صورت ممکن سازها را درون کانتینرها جاسازی کرده و امروز در انبارهای گمرک محافظت میشوند.
حال که کالاهایی در مدت دپو یا با هر نامی ازجمله توقیف، حدود دو سال در جایی امن نگهداری شده و امروز به قیمت خوبی میتوانند به فروش برسند، با تدبیر صاحبان سرمایه با جنجالآفرینی خبری، پای هنرمندان، رسانهها و جامعه موسیقی را به میان میکشند تا با تحریف واقعیت یا دگرنمایی اوضاع، ورق را به نفع سوداگران عرصه هنر برگردانند.
اما واقعیت این است که ما هنرمندان، نه اکنون و نه در زمانهای پیش از تحریم و به قولی ارزانیها، نهتنها سهمی در بازار خرید و فروش چنین سازهایی نداشتیم، بلکه حتی از تماشای این سازها هم محروم بودهایم. هنرمند ایرانی بهسختی با سازهای دست دوم و دست چندم اثر هنری خود را تولید و اجرا میکند. سازگر ایرانی با زحمت بسیار بهترین کیفیت را در سازهای خود تولید و ارائه میکند، بدون آنکه حمایتی از او صورت بگیرد.
امروز سازهای ایرانی و خارجی با قیمتهای مختلف در بازار و چرخه خرید و فروش وجود دارند، اما هنرمند قدرت خریدش نه در حد صفر که منفی شده و تنها رؤیایش حفظ آبرو و کاستن از شرمندگی فرزندان است. واردات سازهای گرانقیمت و عرضه آنها به نودولتان و ثروتمندان نوظهور و رانتخواری از این بازار مکاره، جز تماشای بربادرفتن امیدها و آرزوهای هنرمندان واقعی، هیچ سود و حاصلی برای جامعه موسیقی ندارد.
چند سرمایهدار در سودای خود دچار اختلاف منافع شدهاند و در نهایت با توافقاتی در تقسیم سود، مسائل فیمابین را حل خواهند کرد، اما با جنجال خبری و بهرهبرداری از عواطف جامعه و بهخصوص هنرمندان، رنگولعابی به موضوع میبخشند که گویی این سازها قرار بود به رایگان تحویل هنرمندان شود و اینک یک نهاد دولتی دست روی این تکریم و حمایت از هنرمندان گذاشته و با توقیف سازها، سد و مانعی در مقابل بهرهمندی هنرمندان از حق و نیازشان شده است. این موضع با هر شکل از نگاه نقادانه به بسیاری از عملکردهای نهادهای دولتی و قانونگذار، نمیتواند در جهت حفظ و تأمین منافع هنرمند موسیقی تحلیل یا شناسایی شود. هنرمندی که باید با دلار ۳۰هزارتومانی ساز بخرد، نان بخرد یا دارو تهیه کند، درحالیکه همزمان از بازار نشر و اجرای کنسرت و حمایتهای قانونی هم محروم باشد. نه؛ این سوداگری بزرگ هیچ سودی و حتی هیچ زیان مازادی برای هنرمند موسیقی ندارد. چه در توقیف و چه در رفع توقیف آن ۱۱ کانتینر، سرِ هنرمند همیشه بیکلاه خواهد ماند و این روند ادامه خواهد داشت تا زمانی که تدبیری برای حمایت از مصرفکننده واقعی ساز که هنرمندان هستند، اندیشیده شود. توقیف یا رفع توقیف این محموله مشکل هنرمندان موسیقی نیست؛ هنرمندانی که امروز نه در خط بقا که در ورطه تنازع بقا گیر افتادهاند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ۴۰ خواننده محبوب کشورمان در پلتفرم داخلی فعال شدند
- «تهرانِ عاشق» رونمایی میشود
- وزیر ارشاد: ممنوعیت فعالیت خوانندگان «خبرسازی» است
- به رغم برخوردهای سلیقهای با کنسرتهای استانی؛ کنسرتهای تهران بیوقفه برگزار میشوند
- «عصرجدید» و «جوکر» با موسیقی درست برخورد میکنند؟
- هنر موسیقی همچنان مظلوم
- جدیدترین ترانه «علی رویینتن» با صدای «علی حیدری» منتشر شد
- حمید سعید، نوازنده، درگذشت
- عاشقی که محنت بسیار کشیده
- جامعه خوابزده در برابر موسیقی
- انتقاد تند محسن چاوشی از تلویزیون + عکس
- افشین یداللهی درگذشت
- فعالیت رسمی خواننده مسابقه شبکه «من و تو» در ایران
- جرج مایکل در ۵۳ سالگی درگذشت
- نغمههای مشرق زمین در تالار وحدت میپیچد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد