محسن امیریوسفی در صفحه آخر شرق نسبت به فقدان درگذشت محمدرضا رستمی واکنش نشان داد.
به گزارش سینماسینما، امیریوسفی نوشت :
رضا رستمی عزیز رفت، بههمینراحتی، آنهم در آستانه ۴٠سالگی؛ در اوج خلاقیت و آمادگی برای نوشتن، مدیریتکردن و قلمزدن در راهی که به آن معتقد بود. در زمانی که مطبوعات کشور بیشازپیش به وجود اشخاصی صادق، باسواد و حرفهای مثل رضا نیاز داشت، ولی فرشته مرگ به عادت هزارانساله، این دلایل را با لبخندی میشنود، چون از دید او وقت رفتن بوده و بس! ولی دلیل مرگ نابهنگام رضا رستمی چه بود؟ مقصر تومور مغزی خوشخیمی بود که غده هیپوفیز او را دربر گرفته بود؟
یا پزشکی که جراحی خودش را با تشخیص ظاهرا نادرست عروق و نهایتا خونریزی مغزی بیمار و دو جراحی اضافی و بینتیجه دیگر برای جلوگیری از خونریزی به پایان رساند؟ شاید هیچکس به اندازه من قدر پزشکان حاذق و کاردان را نداند که چند سال پیش یکی از آن خبرگان بهنام دکتر بابک زمانی با تشخیص درستش مرا از مرگ مغزی نجات داد و بههمیندلیل امروز دیدن چنین اتفاق دردناکی برایم هولناک و غمانگیزتر است و دردناکتر از همه، پاسخ حیرتانگیز آقای جراح به همسر داغدار رضا رستمی است که بعد از گذشت تألمات روحی اگر صلاح بدانند خودشان خواهند گفت. از اینکه بگذریم، شاید هم مقصر اصلی کسانی بودند که چهار ماه رضا رستمی را خانهنشین کردند؟
یا کسانی که وقتی رضا بهخاطر حق آنها استعفا داد، سر پایین انداختند و به کارشان ادامه دادند! اهالی مطبوعات و اهالی سینما در قضیه درگذشت تأسفبار کیارستمی بزرگ تلاش زیادی کردند که قصور یک پزشک و نه همه جامعه پزشکی را فریاد بزنند و دادخواهی کنند هرچند جوابش فقط سه ماه دوری آقای دکتر از بیمارستان بود! ولی حالا بعد از رفتن تأسفبار رضای عزیز، باید غیر از مقصریابی، به مسئلهای مهمتر فکر کرد و آن لزوم همبستگی بیشتر در جامعه مطبوعات، جامعه سینمایی و جامعه هنری کشور است؛ همبستگیای که باعث میشود رضا رستمیهای دیگر در اوج خلاقیت کاری، اینگونه خانهنشین و اسیر مرگ زودهنگام نشوند و بتوانند حداقلِ امنیت شغلی را داشته باشند.
ولی هرچه بود گذشت، هرچند فراموش نمیشود. مهم این است که رضا رستمی دیگر کنار همسر فداکارش، خانم الهه خسروی و دختر نازنینش، رها، نیست. رضا با عمر کوتاهش، تأثیر خودش را در عرصه مطبوعات و خبررسانی گذاشت، خوشبهحالش که چنین زندگی کرد و صدحیف که بیشتر نماند،
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- مراسم بزرگداشت کیومرث پوراحمد در خانه سینما
- جشنواره فریبورگ و نمایش ۵ فیلم کوتاه ایرانی
- کتاب محسن امیریوسفی اجازه توزیع در بازار کتاب را پیدا نکرد
- محسن امیریوسفی، مجددا رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران شد
- هیات مدیره جدید کانون کارگردانان سینما انتخاب شدند
- پروانه ساخت یک فیلم سینمایی صادر شد
- در شب محمدعلی نجفی مطرح شد؛ روشنفکری که برای نجات سینما تلاش کرد
- یادداشت محسن امیریوسفی در سوگ عباس اسفندیاری، بازیگر «خواب تلخ»/ مرگ یک سلبریتی خصوصی
- تغییرات جنجالی در شورای صنفی نمایش/ امیریوسفی رفت شایسته آمد
- نامه محسن امیریوسفی به حسین انتظامی درباره «آشغالهای دوست داشتنی اصل» و بازی بهروز وثوقی
- اظهارنظر هوشنگ گلمکانی درباره نامه امیریوسفی به هیات انتخاب جشنواره
- بازخوانی نظرات منتقد سینما و عضو هیات انتخاب جشنواره فجر درباره ممنوعیت بازی بهروز وثوقی
- درخواست کارگردان «آشغالهای دوست داشتنی»: بگذارید بهروز وثوقی پس از ۴۱ سال بر پرده سینما دیده شود
- درهای دبیرخانه جشنواره فجر بر روی بهروز وثوقی بسته شد
- بازیگر جدید آشغالهای دوستداشتنی اصل کیست؟
نظرات شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
آخرین ها
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد
- صدور پروانه ساخت غیرسینمایی برای ۴ فیلم کوتاه داستانی
از اتفاق غم انگیزی که برای اقای رستمی افتاده بی نهایت متاسفم به عنوان همکاری که دورادور می شناختمشان و برایشان به عنوان یکی از معدود انسانهای بااخلاق عرصه ی مطبوعات احترام قایل بودم. جامعه ی روزنامه نگاری ما ازین تراژدی ها کم نداشته .انچه بر استاد قندی گذشت یا بر حسین الهامی و ...
متاسفانه ماجرا فراتر از همیت صنفیست .ما به نوعی بی اخلاقی شدید و مادی گرایی و رقابت مبتلاییم .و تا تجدید نظری در اصول فکری خود نداشته باشیم و نبینیم هدفمان از زندگی در وهله ی نخست و از کار رسانه ای در مرحله ی دوم چیست ؛این روال همچنان ادامه خواهد یافت .
به قول قدیمیها بهتر است یک سوزن به خودمان بزنیم و یک جوالدوز به بقیه .کار ان جراح در جای خود باید مورد کنکاش قرار بگیرد اما ایا دادگاهی هم به بی اخلاقیهای ما رسیدگیمیپکند؟