سینماسینما، پدرام عبهر:
در بخش اوّلِ «دور تند»، نگاهی کوتاه و سریع انداختیم به فیلمهای زهرِ مار، شبی که ماه کامل شد، خونِ خدا، انیمیشن شبِ آفتابی، طلا، معکوس، متری شیش و نیم، قسم، ناگهان درخت، مردی بدون سایه، قصر شیرین، یلدا، مسخرهباز، انیمیشن آخرین داستان، ایدهی اصلی، و آشفتهگی. در بخش دوم، ۱۱ فیلم دیگر از جشنوارهی سی و هفتم را خواهیم داشت و ۶ فیلم باقیمانده را، روز آخر جشنواره، در بخش سوم «دور تند» مرور خواهیم کرد.
۱۷) بنفشهی آفریقایی / مونا زندی حقیقی
بنفشهی آفریقایی فیلم جالبی است. امّا هرگونه اشارهای هرچند کوتاه به خلاصه داستان، سورپرایز آغازین فیلم را لو میدهد. پس در این مورد چیزی نمینویسم و پیشنهاد میکنم اگر قصد تماشای فیلم را دارید، حتّی خلاصهی یک خطیاش را هم نخوانید (البته اگر تا به حال نخواندهاید)! فیلم موضوع حسّاس و جالبی دارد و با رویکردی شریف و انسانی به این موضوع میپردازد هرچند رویکرد واقعگرایانه و گاه بازیگوشانهاش را نیز نباید نادیده گرفت.
۱۸) بنیامین (انیمیشن) / محسن عنایتی
اعتراف میکنم که بیش از نیمساعت نتواستم تحمّلش کنم، و این موضوع هیچ ارتباطی با انیمیشن بودنش ندارد. چنانکه دو انیمیشن قبلی (شب آفتابی و آخرین داستان) را تا آخر با علاقه دنبال کردم. داستان بنیامین در دوران بردهداری فراعنهی مصر میگذرد و به ظلمی که به بنی اسرائیل میشده میپردازد. امّا نیمساعت نخست، از گیرایی کافی برخوردار نبود تا مرا متقاعد کند ادامهاش را تماشا کنم. همین.
۱۹) بیست و سه نفر / مهدی جعفری
فیلم ماجرای واقعی اسارت ۲۳ رزمندهی نوجوان ایرانی و استفادهی تبلیغاتی رژیم صدام از آنها را روایت میکند، امّا هرگز نمیتواند از سطح سریالهای جنگی تلویزیونی دههی ۷۰ عبور کند. به نظرم چنین داستانی بار دراماتیک بالایی برای یک فیلم سینمایی دارد، امّا «بیست و سه نفر» با شخصیتپردازیهای عمدتاً بسیار ضعیف و تخت، مخصوصاً در مورد افسران عراقی، و اشکالات فنّی (از جمله طرّاحی صدا)، نتوانسته از پتانسیل بالای چنین داستانی استفاده کند.
۲۰) جاندار / حسین امیری دوماری و پدرام پور امیری
«جاندار» یکی از بیجانترین و بیمایهترین فیلمهای امسال است. یک ملودرام تلویزیونی بسیار ضعیف دربارهی موضوعِ بهشدّت تکراریِ قتل و قصاص، با چاشنی «پیشنهاد بیشرمانه»، و شخصیتپردازیهای عموماً تأسّفبار (تقریباً به جز شخصیت یاسر)، بازیهای نه چندان خوب، منطق روایی ناقص و پایانی پادرهوا. کاش یکی به فیلمسازان ما توضیح میداد که نیمهکاره رها کردن داستان با پایان باز فرق دارد.
۲۱) پالتو شتری / مهدی علی میرزایی
پالتو شتری فیلم باحال و بامزهای است که با رویکردی تقریباً ابزورد، و داستانی روشنفکرانه، به نقد جریان روشنفکرمآبی در جامعهی ایرانی میپردازد. فیلم پر از شوخیهای بامزهی کلامی و بصری است و فرم روایی جالب و جذّابی را هم انتخاب کرده. امّا گاهی کمی خام به نظر میرسد و پایانش هم به طرز عجیبی ناامیدکننده است. با این حال، دیدنش برایتان خالی از لطف نخواهد بود.
۲۲) تیغ و ترمه / کیومرث پوراحمد
متاسفم که بگویم هیچ واژهای برای توصیف «تیغ و ترمه» بهتر و دقیقتر از واژهی تأسّفبار «مبتذل» به ذهنم نمیرسد. یک ملودرام خانوادگی-جنایی آبکی که هیچ نقطهی روشنی ندارد به جز آهنگ «تیغ و ترمه» با صدای رضا یزدانی!
۲۳) روزهای نارنجی / آرش لاهوتی
یک فیلم پرتقالی و معمولی دربارهی زنی که تقلا میکند در جامعهی مردانه، گلیم خود را از آب بیرون بکشد. فیلم زیادی ساده و معمولی است امّا موفق میشود مخاطب را تا حدی با خودش همراه کند.
۲۴) حمّال طلا / تورج اصلانی
یک فیلم فوقالعاده جالب و خلاقانه و «بدبو»! دربارهی آدمهای مستأصلی که دست به هر کار «کثیفی» میزنند تا یکشبه پولدار شوند. حیف که تمام خلاقیت و جذابیت فیلم در یک سوم پایانی به دام کلیشه و تکرار میافتد. با این حال دیدنش خالی از لطف نخواهد بود.
۲۵) جمشیدیه / یلدا جبلی
فیلمی در مذمّت فحش دادن! فیلمساز با یک خط قصّهی تکراری (باز هم دربارهی قتل و قصاص)، با چاشنی عذاب وجدان، فیلمی ساخته فاقد هر گونه خلاقیت، غافلگیری، و جذّابیت؛ تا بتواند در پایان فیلم، دغدغهی اخلاقیاش را به شکل یک بیانیهی تند و تیز، از زبان شخصیتها، به تماشاگر عرضه کند. خوانندگان عزیز! بدانید و آگاه باشید که «فحشدادن امنیت روانی جامعه را به خطر میاندازد». تبریک میگویم. شما الان «جمشیدیه» را تا آخر تماشا کردید! تمام.
۲۶) سرخپوست / نیما جاویدی
«سرخپوست» یک فیلم خوشساخت و حسابشده و درخشان است با تعلیقی جذّاب و نفسگیر که از تمامی لحظاتش لذّت میبرید تا پایان… که ناگهان ناامیدتان میکند! نه اینکه لزوما پایان بدی داشته باشد، نه! امّا نشانههای شخصیتشناختی لازم را برای پایانبندیا
ش در طول فیلم قرار نداده است. با این حال، کلیت فیلم آنقدر جذّاب هست که بتوان آن را یکی از بهترین فیلمهای سال دانست. راستی لازم است بگویم نوید محمّدزاده، باز در نقشی کاملاً متفاوت، همچون همیشه، حتّی بیش از همیشه، میدرخشد؟
۲۷) ماجرای نیمروز ۲: ردّ خون / محمّدحسین مهدویان
مهدویان پس از تجربهی بسیار ناموفّقش در لاتاری (از لحاظ لحن و فرم و محتوا، نه گیشه)، باز به سبکی که در آن تبحّر دارد بازگشته و یک فیلم تاریخی مستندگونهی دیگر ساخته که از لحاظ تکنیکی، حیرتانگیز است. تسلّط مهدویان در فضاسازی و خلق فضاهایی بینهایت شبیه به مستند، حقیقتاً شگفتآور و قابل تحسین است. و البتّه این بار، برخلاف قسمت اوّل ماجرای نیمروز، لحن فیلمش یکدستتر، شخصیتهایش خاکستریتر، و روایتش منطقیتر است. با همهی اینها، حساب فیلمنامه از کارگردانی کاملاً جداست و اساساً تحلیل محتوایی و تاریخی فیلمهای مهدویان، در قالب یک یادداشت کوتاه یا حتّی بلند سینمایی نمیگنجد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- انتشار جزییات هزینههای جشنوارهی ملی فجر + جدول
- چه کسی ضربه فنی شد؟/ نگاهی به فیلم «غلامرضا تختی»
- صحبتهای حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در مراسم تجلی اراده ملی / وقتی میتوان از ظرفیت سینما برای پیشرفت کشور استفاده کرد
- «تجلی اراده ملی»، سی و هفتمین دفتر جشنواره فیلم فجر را بست
- نگاهی به دو فیلم «ماجرای نیمروز» و «قسم»
- نگاهی به فیلم «متری شش و نیم» ساخته سعید روستایی/ دل خوش سیری چند؟
- نگاهی اجمالی به سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر / سینمای بی ادعا و مدعیان بی شمار
- نگاهی به لیست کسانی که در جشنواره درخشیدند ولی داوران آنها را ندیدند/ جا ماندههای جشنوارهی سی و هفتم
- محمد متوسلانی: نگاه حاکمیتی به سینما، سیمرغهای فیلم نرگس آبیار را افزایش داد
- توضیحی درباره آرای مردمی «متری شیش و نیم»
- مرور فیلمهای جشنوارهی سی و هفتم روی دور تند / بخش سوم و پایانی
- نگاهی به سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر / این نیز بگذرد
- تهیهکننده «متری شیش و نیم»: فکر نمیکنم پلیس علیه ما بیانیه بدهد
- مردم به سانسور اختتامیه فیلم فجر در تلویزیون عادت دارند!
- اکران فیلم های جشنواره فجر در قزوین؛ نیمه تاریک جشنواره فیلم فجر در قزوین/ فیلمهای خوب اکران نشد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود