پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

دومین نشست نقد و بررسی سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر به فیلم «نقطه کور» از بخش سودای سیمرغ اختصاص یافت. این جلسه با حضور مهدی گلستانه کارگردان فیلم، نیکی مظفری بازیگر، آنیتا جواهرچی طراح صحنه و لباس، مسعود نجفی منتقد جلسه و محمود گبرلو به عنوان مجری جلسه برگزار شد.

به گزارش سینماسینما، مسعود نجفی منقد جلسه درباره این فیلم گفت: فیلم«نقطه کور» را دوست داشتم زیرا فیلمی است که موضوعاتی مثل دروغ و شک بستر اصلی قصه آن است.در این فیلم با مشکلات چهار خانواده و تلاشی که برای حفظ بنیان خانواده می شود  مواجه هستیم که اتفاق بسیار خوبی است.

مهدی گلستانه  کارگردان فیلم گفت: از ابتدای سال ۹۳ مصمم شدم تا فیلم بعدی ام را خودم تهیه کنم البته انجام این کار گام بزرگی بود و قطعا در این مسیر انتخاب فیلمنامه از اهمیت بسیاری برخوردار بود.برهمین اساس تصمیم به ساخت فیلمنامه ای گرفتیم که موفق به دریافت مجوز پروانه ساخت نشد.

وی در ادامه به چگونگی دسترسی به فیلمنامه «نقطه کور» اشاره کرد و گفت: زمانی که به سراغ فیلمنامه ثانویه رفتم دوستانی که می دانستند دنبال چه نوع فیلمنامه ای می گردم کمک کردند و در این میان احسان بیگلری فیلمنامه ای با نام نقطه کور به من داد. زمانی که چند صفحه اول را خواندم آن را دوست نداشتم اما بعد از مدتی حس کردم همان فیلمنامه ای است که در ذهنم بود و تنها لازم است کمی تغییرات در اجرای آنها ایجاد شود.

وی در خصوص فیلمبرداری این فیلم نیز گفت: در ابتدای کار به فیلمنامه چند مورد اصلاحیه خورد و پس از آن فیلمبرداری در چند جلسه در تهران و عسلویه زیرآب انجام شد که تجربه فوق العاده ای بود.

گلستانه در بخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به این مطلب که پیشتر از سوی او اعلام شده بود که برای فیلم «نقطه کور»در جشنواره تنها سه یا چهار رقیب وجود دارد،این اظهارات برچه اساس صورت گرفته است؟ توضیح داد: متاسفانه دوستان خبرنگار گاه کمی امانتدار نیستند از من پرسیدند فضای جشنواره را چطور می بینید و من این پاسخ را دادم .در آن دوره قرار بود در تاریخ خاصی فیلم ها رسانده شود که در آن مقطع تنها چند فیلم در نیمه اول ساخته و آماده بود و بر این اساس گفتم اگر قرار بر این باشد که فیلم ها تا این تاریخ به دفتر جشنواره ارسال شوند عملا چند فیلم بیشتر برای رقابت باقی نمی ماند.

وی درباره ساختن فیلم در لوکیشن «من دیه گو مارادونا هستم»  نیز گفت: فقط ورودی فیلم همان مشخصه های فیلم«من دیه گو مارادونا هستم» دارد اما در داخل لوکیشن، کل دیوارهای خانه متحرک بودند و زیر آنها چرخی وجود داشت. به این خاطر که ما از روز اول با به زبان مشترکی با فیلمبردارمان،‌ آقای غفوری و خانم جواهرچی، طراح صحنه و لباس مان رسیدیم. یعنی از آغاز قرار بود تا از لنز تله استفاده کنیم و از ملزومات استفاده از این لنز، فضای بیشتری برای فیلمبرداری بود.

گلستانه همچنین به ارائه توضیحاتی در خصوص شباهت این فیلم با «سعادت آباد» نیز گفت: به لحاظ ساختاری نمی توان گفت که هر فیلمی که در آن همزمان چند خانواده درگیر طنش هستند ،مشابه«درباره الی» است یا هر فیلمی که در آن چند خانواده در یک لوکیشن هستند به «سعادت آباد» شبیه است.

وی ادامه داد: حتی محمدرضا فروتن هم معتقد بود که شاید با این شیوه، انگ شباهت به سعادت آباد به ما بخورد اما از آنجا که می دانستم در اجرا کاملا متفاوت عمل می شود بابت این موضوع نگرانی چندانی نداشتم.

کارگردان فیلم«نقطه کور» با اشاره به این که علاقه شخصی به درام های اجتماعی دارد، توضیح داد: اتفاق بهتری می افتد اگر این درام های اجتماعی در بستر خانواده اتفاق بیافتد و می خواستم در اولین فیلمی که خودم تهیه کنندگی آن را هم برعهده دارم فیلمی با ذائقه شخصی خودم تولید کنم و به همین خاطر به «نقطه کور» رسیدم.

وی تاکید کرد:  من معتقدم ۷۰درصد از طلاق هایی که در کشور ما به ثبت می رسند، هیچ دلیل خاصی ندارد. یعنی ما اشتباهاتی می کنیم و  نمی خواهیم به آن اعتراف کنیم و برای اشتباهمان از کسی عذرخواهی نمی کنیم. بنابراین به عنوان یک فیلمساز وظیفه خودم می دانستم تا فرهنگ عذرخواهی را نشان دهیم و درباره حضور روان پزشکان و روانشناسان در زندگی مان صحبت کنم.

گلستانه در پاسخ به این سوال که چرا در این فیلم اتفاقاتی را شاهد هستیم که در فیلم های دیگری پیش از این تجربه شده است،  گفت: من معتقدم موضوع خانواده هیچ وقت کهنه نمی شود و تاریخ مصرف ندارد بنابراین نمی توانم این حرف را قبول کنم که زمان صحبت درباره چنین قصه هایی گذشته یا تکراری شده است.

وی تاکید کرد: زمانی که تحقیق درباره فیلمنامه «نقطه کور» آغاز شد، در بهار ۹۳ هر ساعت ۱۵ طلاق به ثبت می رسید و زمانی که فیلمبرداری آن آغاز شد، یعنی تابستان سال ۹۴ هر ساعت ۱۹ طلاق به ثبت می رسید یعنی چهار طلاق اضافه شده بود بنابراین فکر می کنم هنوز باید به این موضوع به بپردازیم.

این کارگردان بیان داشت: تفاوت این فیلم با «سعادت آباد» با «نقطه کور» در آن است که در آن فیلم زندگی یک خانواده متوسط نقد می شد اما در فیلم ما قصه خانواده ای مطرح می شد که از فرط دوست داشتن به باتلاق رسیده بودند.

مهدی گلستانه درباره شغل محمدرضا فروتن در فیلم گفت: از ابتدا قرار بود تا شخصیت خسرو جوشکار زیر آب اما در سکوهای نفتی باشد. چون طبق نظر روانشناسان همان مجموعه،‌ افرادی که زندگی اقماری دارند بیشتر دچار این مشکلات می شوند.

وی ادامه داد: اما به دلیل دخالت های بی شمار و اذیت های غیر کارشناسانه مسئولان شرکت ملی نفت ما تصمیم گرفتیم که دیگر با آنها کار نکنم زیرا آنها می خواستند ما کار سفارشی و تبلیغاتی انجام دهیم و دائما در فیلمنامه دست به تغییر می زدند.

مسعود نجفی منتقد حاضر در جلسه نقد و بررسی این فیلم نیز در پاسخ به مطلبی که موضوع این فیلم را بیشتر به چند سال قبل مربوط دانسته بود،اظهار کرد: با توجه به آمار طلاق در جامعه، حس می کنم هنوز این موضوع تکراری و قدیمی نشده و حتی دراین حوزه کم کاری هم شده است.ضمن اینکه برخی فیلم هایی که در گذشته در این خصوص ساخته شده ،کامل نبوده است.

وی ادامه داد:در نهایت فکر نمی کنم باتوجه به اینکه در حوزه سریال ها هم زیاد به این موضوع پرداخته شده، فضای سینما برای توجه به این موضوعات اشباع شده باشد.

نجفی همچنین متذکر شد:«نقطه کور» از فیلم هایی است که سال آینده و در اکران عمومی هم فروش خوبی خواهد داشت.

نیکی مظفری، بازیگر فیلم«نقطه کور» با اشاره به این که چند سالی است بازیگری را به صورت حرفه ای دنبال می کند، عنوان کرد: من از تئاتر بازیگری را آغاز کردم و دوستان سینماگر حتما این نمایش ها را دیده اند. برای این کار مهدی گلستانه و دستیارشان با من تماس گرفتند و در جلسه ای خیلی مفصل درباره فیلمنامه آن صحبت کردیم.

وی با بیان اینکه فیلمنامه «نقطه کور» را به خاطر پیامش بسیار دوست داشتم افزود: به نظرم حرف قصه «نقطه کور» به درد جامعه امروز می خورد ضمن اینکه در کنار آن همه عوامل فیلم با سابقه درخشان و حرفه ای بودند، از آقای گلستانه متشکرم که این نقش را به من سپردند.

نیکی مظفری در این نشست به جای خالی سایر بازیگران این فیلم از جمله هانیه توسلی،محمدرضا فروتن و مریم بوبانی اشاره کرده و اظهار کرد: متاسفانه این دوستان به دلیل سفر یا حضور سر صحنه فیلمبرداری در جلسه امروز حضور نداشتند وگرنه به اندازه من فیلم را دوست دارند و دلشان اینجاست.

آنیتا جواهرچی -طراح صحنه-این فیلم نیز از اعتماد کارگردان  به او تشکر کرد و گفت: این کار تماما از دکور بهره می برد که این نوع طراحی صحنه اگرچه سخت است اما لذت خاص خود را هم دارد.