
سینماسینما، فرزانه متین-فیلم های شاخص بسیاری با موضوع نژادپرستی و حتی اتوبیوگرافی های رهبران مبارز با این مقوله ساخته شده است.موضوعی که هنوز در خفا،ایالات متحده امریکا با آن مشکل دارد.
فیلم کتاب سبز که اسکار بهترین فیلم ۲۰۱۹ را از آن خود کرد،در میان آثاری با پیام های نژادپرستانه این اثر را باید بر پایه انسانیت و به دور از شعارزده گی دانست.فیلمی روان که مخاطب را با خود همسو می کند و بدون آن که بیانیه صادر کند ما را در دل واقعیت فرو می برد و از مخاطبش می خواهد که ارزش انسانی را به همراه تضادها بپذیریم. یک درام جاده ای،رفاقتی و کمدی که در طول آن با تغییر شخصیت ها روبه رو می شویم و می توانیم با هر کدام همذات پنداری کنیم.
داستان از این قرار است که تونی لیپ با بازی ویگو مورتتس، سفید پوست امریکایی ایتالیایی ساکن نیویورک در هنگام بیکاری برای آن که از مخارج همسر و فرزندانش بر آید حاضر می شود پیشنهاد رانندگی و محافظت از یک سیاهپوست،دکتر دان شرلی با بازی ماهرشا علی را طی هشت هفته را قبول کند.داستان در اوایل دهه ۶۰ و به هنگام ریاست جمهوری کندی (مخالف نژادپرستی) روی می دهد و تونی باید دکتر شرلی، نوازنده ی مشهور را به ایالت های جنوبی کشور که دشمنی دیرینه با رنگین پوست ها دارند برای اجرای ارکستر ببرد.
در طول فیلم در ایالت های جنوبی بارها به شرلی توهین می شود اما وی تمامی خشم و نفرتش از کسانی که با او متفاوت از سفید پوستان برخورد کرده اند (حتی اجازه پرو کت و شلوار در مغازه را ندارد)، در ظاهری آرام،خونسرد و با کلاس پنهان می کند که کاملا با شخصیت رهای تونی در تضاداست.تونی هر زمان که ناراحت می شود با یک مشت عصبانتیش را خالی می کند و اجازه نمی دهد چیزی در دلش بماند. در اینجاست که متوجه تضاد بین دو نقش اصلی می شویم و مورد دیگر ،تفاوت این فیلم با سایر فیلم های نژادپرستانه این است که نقش سیاه فیلم برخلاف سیاهان دیگر، زورگو، مشت زن و باجگیر نیست بلکه تحصیلکرده، مبادی آداب و منضبط است.
عنوان فیلم برگرفته از عنوان کتابی به نام کتاب سبز راننده سیاه پوست است که به عنوان یک راهنمای سفر برای سیاه پوستان ما بین سالهای ۱۹۳۶تا ۱۹۶۶که هر سال منتشر می شد و شامل اطلاعاتی در مورد محل اقامت،خوراکی، سرویس های که سیاه پوستان می توانستند دریافت کنند که به هنگام آغاز سفر این کتاب به تونی داده می شود.
سبزاین فیلم جاده ای-رفاقتی بیش از هر چیزی، مقام انسانیت در دورانی که امریکا تحت لوای ترامپ است را نشان می دهد و از شما دعوت به زندگی در صلح و آرامش به دیدگاه های انسانی جدا از رنگ پوست،ملیت،نژاد،قوم و…می کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «چیزهایی که میکُشی»؛ پدرسالاری، سکوت و خشونت
- خوانشی از نخستین فیلم ناصر تقوایی/ در ستایش سکوت و انزوا
- «زعفرانیه ۱۴ تیر»؛ یک روزِ پرتنش در شمال تهران
- «مرجان»؛ فیلمی آبرومند درباره قتلهای ناموسی
- نگاهی به «پیرپسر» و تطابق آن با جهان سینمای کیارستمی/ اول به پیرامون، بعد به دوردستها
- سریال «متل جهنمی» یا نمایش اینفلوئنسرهای وحشت
- «شغال»؛ دری به سوی فرهنگسازی
- بازنمایی جامعه مردسالار در «پیر پسر» و «زن و بچه»
- فصل دوم «نه غریبه کامل»؛ قصهای که شکل نگرفت
- آقای فراستی! نقد کردن آداب دارد
- نگاهی به سریال«بازی مرکب»؛ تراژدی انسانها تحت سیستمهای بیرحم
- نگاهی به فیلم «نارنگیها»/ زندگی در دستان جنگ
- «گناهکاران»؛ تلفیقی جسورانه از وحشت، موسیقی و تاریخ
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد





