تاریخ انتشار:۱۳۹۸/۰۱/۰۸ - ۱۸:۵۴ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 109522


فرزانه متین- گرگ بازی اولین فیلم عباس نظام دوست جزء نخستین آثار سینمایی ایران است که در ژانر معمایی- جنایی ساخته شده بدون آن که تماشاگر بتواند پازل های معما را در کنار هم بچیند ، از تماشایش لذت ببرد. همچنین پایان باز داستان که تقلیدی ضعیف از سینمای فرهادی است.
داستان گرگ بازی، قصه چندین هنرجوی تئاتراند که به دنبال سرمایه گذار هستند و دکتری با بازی علی مصفا که خود را شیفته هنر نشان می دهد تصمیم می گیرد برای سرمایه گذاری ، یک شب همراه همسرش، هانیه توسلی به خانه یکی از هنرجویان برود و از نزدیک با سوژه تئاتر آشنا شود.موضوع تئاتر الهام گرفته از بازی مافیا ست .بازی مافیا یا گرگ بازی ، آنقدر تنش و درگیری دارد که ساخت فیلمی بر این مبنا می تواند جذاب و پر کشش باشد اما متاسفانه ضعیف بودن فیلمنامه باعث شده فیلم در سطحی بسیار پایین ساخته شود. البته نظام دوست را باید کارگردانی نوآور و ریسک پذیر دانست که دست به ساخت چنین ژانری زده اما ای کاش فیلمش می توانست تا حدودی وامدار آثار معمایی و رمزآلود هالیوودی باشد.حداقل یک تقلید درست بهتر از نوآوری بد است.
در دقیقه ۵۸ فیلم، پرستو(نگار جواهریان) به بازپرس در مورد خانه مخروبه می‌گوید:« همه چیزایی که باید توی خونه باشه، بود اما شبیه خانه نبود» این دیالوگ در واقع مصداق بارز فیلم است.هنرپیشه های تراز اول، بازی زیر پوستی و متفاوت علی مصفا،موسیقی مناسب و دلهره آور، طراحی صحنه مناسب، تیتراژ قوی و…اما داستانی که نتواست به صورت یک فیلم خوش ساخت درآید و مخاطبش را با کلی پرسش و ابهام گیج کرد. در لحظه ای هم که مخاطب می خواهد با داستان همسو شود- در جایی که هانیه توسلی ،هشدار می دهد که همسر و دوستش خطرناکند- بسیار دیر شده است و در اندک زمانی بعد داستان لو می رود.
گرگ بازی،سوژه ی خوبی بود که که منجر به تلاشی شکست خورده شدکه نه تنها معما حل نمی شود بلکه مانند تابلوی اول فیلم، یک خواب بد را تداعی می کند.

لینک کوتاه

نظر شما


آخرین ها