سینماسینما، میثم محمدی
عدد ٣۵ برای ما در جشنواره به تاریخ پیوست و آن را از ذهن پاک خواهیم کرد. ترجیح میدهم در همان دوره ٣۴ باقی بمانم و این دوره را در آرشیو کابوس سینما ثبت کنم، چرا که از همان انتخابها مشخص بود که چه رویداد شگفت انگیزی در پیش داریم و حدسمان به یقین تبدیل شد و روز به روز از لابلای آثاری که بسیاری از آنها فقط تصاویر متحرک کنار هم چیده شدهای بودند، به این فکر کردیم که آیا بضاعت سینمای ایران همین است؟ اغماض کردیم و در این بازار درهم فیلمهای سینمایی، تعدادی را سوا کردیم که کمتر کرم سهل انگاری یا بی سوادی و بی هنری آنها را خورده بود و تعداد انگشتشماری هم فیلم خوب وجود داشت. گذشتیم و در ذهن خودمان به یک جمع بندی رسیدیم که امسال به راحتی سره از ناسره شناخته خواهد شد و داوران کار سختی در پیش ندارند، چون پیدا کردن جنس خوب در میان این حجم از بدها کار سختی نبود. اما گمانمان نبود که داوران ما مجاهدت کردند و تمام توان خود را گذاشتند تا بدترین لیست و متفاوت ترین آرا را نسبت به نظر صاحبان فن در کاخ اهالی رسانه و در میان منتقدان ارائه دهند. فقط ماندیم که چطور این اتفاق ممکن است! کاندید شدن یک فیلم در ۱۳بخش که بیشترین انتقادها را در روزهای ابتدایی در برج میلاد متوجه خود کرده بود را چطور باید هضم کرد؟! ای کاش سینما هم مانند فوتبال بود تا اشتباهات داوری را جزئی از سینما بدانیم. اما در سینما اشتباه داوری را نمیتوان مانند فوتبال تلقی کرد، چون برخلاف داوری فوتبال که در لحظه است و ضریب خطا را برای داور بالا می برد، در سینما نتایج براساس سواد و متر و معیار مشخص و موجود در هنر هفتم و البته کمی هم سلیقه و در یک مدت زمان مشخص برای داوران حاصل میشود. تبدیل کردن عدد ۱۳ به یک عدد درخشان برای اثری که حداقل کاندیداتوری هم برای آن تصور نمیشد و ندیدن کارگردانی حمیدنعمتالله در «رگ خواب»، بی توجهی به فیلمبرداری مسعود سلامی در «خفگی» و ندیدن کار فرشاد محمدی در «قاتل اهلی»، چشم پوشیدن از بازی حامد بهداد در «سدمعبر» و بازی بهرام افشاری در «کارگر ساده نیازمندیم»، فقط بخشی از گل به خودیهای گلدرشت داوران بود. این دوره از جشنواره خیلی شبیه به شهرآوردهای مسالهدار پایتخت بود. شاید بین نیمه کسی وارد رختکن داوران شده و خواسته که بازی را مساوی هم نه، بلکه با یک نتیجه بد واگذار کنند! ای کاش سینما هم مانند فوتبال بود و میشد داغ داغ فیلمها را در یک برنامه و در حضور دیگر کارشناسان بررسی کرد، شاید آنوقت به این نتیجه میرسیدیم که مانند شهرآورد قرمز و آبی در سالهای نه چندان دور، داور از خارج میآوردیم تا خیالمان راحت باشد که فارغ از اینکه سواد آنها از داوران ما بیشتر است، کسی نفوذ نمیکند و فشار نمیآورد تا یک فیلم کم قابلیت تبدیل به یک شگفتی دوست نداشتنی شود و این حجم و چگالی از نارضایتی را در سالن برج میلاد و در میان مخاطبان حرفهای سینما بوجود آورد. شک ندارم که سیمرغ امسال هم پس از دیدن بسیاری از اسامی در فهرست کاندیداها حال خوشی ندارد و با دیدن بسیاری از کاندیداهایی که قرار است در روز اختتامیه روی شانههای آنها بنشیند، بال و پرش ریخته است! حالا با این شرایط بیشتر باید تامل و تحمل کرد و در آینده فیلمهایی را که پشت در ماندند به تماشا نشست، هر چند که باز هم تاکید میکنم که دوره ۳۵ جشنواره را باید از ذهنها پاک کرد.
عدد ٣۵ برای ما در جشنواره به تاریخ پیوست و آن را از ذهن پاک خواهیم کرد. ترجیح میدهم در همان دوره ٣۴ باقی بمانم و این دوره را در آرشیو کابوس سینما ثبت کنم، چرا که از همان انتخابها مشخص بود که چه رویداد شگفت انگیزی در پیش داریم و حدسمان به یقین تبدیل شد و روز به روز از لابلای آثاری که بسیاری از آنها فقط تصاویر متحرک کنار هم چیده شدهای بودند، به این فکر کردیم که آیا بضاعت سینمای ایران همین است؟ اغماض کردیم و در این بازار درهم فیلمهای سینمایی، تعدادی را سوا کردیم که کمتر کرم سهل انگاری یا بی سوادی و بی هنری آنها را خورده بود و تعداد انگشتشماری هم فیلم خوب وجود داشت. گذشتیم و در ذهن خودمان به یک جمع بندی رسیدیم که امسال به راحتی سره از ناسره شناخته خواهد شد و داوران کار سختی در پیش ندارند، چون پیدا کردن جنس خوب در میان این حجم از بدها کار سختی نبود. اما گمانمان نبود که داوران ما مجاهدت کردند و تمام توان خود را گذاشتند تا بدترین لیست و متفاوت ترین آرا را نسبت به نظر صاحبان فن در کاخ اهالی رسانه و در میان منتقدان ارائه دهند. فقط ماندیم که چطور این اتفاق ممکن است! کاندید شدن یک فیلم در ۱۳بخش که بیشترین انتقادها را در روزهای ابتدایی در برج میلاد متوجه خود کرده بود را چطور باید هضم کرد؟! ای کاش سینما هم مانند فوتبال بود تا اشتباهات داوری را جزئی از سینما بدانیم. اما در سینما اشتباه داوری را نمیتوان مانند فوتبال تلقی کرد، چون برخلاف داوری فوتبال که در لحظه است و ضریب خطا را برای داور بالا می برد، در سینما نتایج براساس سواد و متر و معیار مشخص و موجود در هنر هفتم و البته کمی هم سلیقه و در یک مدت زمان مشخص برای داوران حاصل میشود. تبدیل کردن عدد ۱۳ به یک عدد درخشان برای اثری که حداقل کاندیداتوری هم برای آن تصور نمیشد و ندیدن کارگردانی حمیدنعمتالله در «رگ خواب»، بی توجهی به فیلمبرداری مسعود سلامی در «خفگی» و ندیدن کار فرشاد محمدی در «قاتل اهلی»، چشم پوشیدن از بازی حامد بهداد در «سدمعبر» و بازی بهرام افشاری در «کارگر ساده نیازمندیم»، فقط بخشی از گل به خودیهای گلدرشت داوران بود. این دوره از جشنواره خیلی شبیه به شهرآوردهای مسالهدار پایتخت بود. شاید بین نیمه کسی وارد رختکن داوران شده و خواسته که بازی را مساوی هم نه، بلکه با یک نتیجه بد واگذار کنند! ای کاش سینما هم مانند فوتبال بود و میشد داغ داغ فیلمها را در یک برنامه و در حضور دیگر کارشناسان بررسی کرد، شاید آنوقت به این نتیجه میرسیدیم که مانند شهرآورد قرمز و آبی در سالهای نه چندان دور، داور از خارج میآوردیم تا خیالمان راحت باشد که فارغ از اینکه سواد آنها از داوران ما بیشتر است، کسی نفوذ نمیکند و فشار نمیآورد تا یک فیلم کم قابلیت تبدیل به یک شگفتی دوست نداشتنی شود و این حجم و چگالی از نارضایتی را در سالن برج میلاد و در میان مخاطبان حرفهای سینما بوجود آورد. شک ندارم که سیمرغ امسال هم پس از دیدن بسیاری از اسامی در فهرست کاندیداها حال خوشی ندارد و با دیدن بسیاری از کاندیداهایی که قرار است در روز اختتامیه روی شانههای آنها بنشیند، بال و پرش ریخته است! حالا با این شرایط بیشتر باید تامل و تحمل کرد و در آینده فیلمهایی را که پشت در ماندند به تماشا نشست، هر چند که باز هم تاکید میکنم که دوره ۳۵ جشنواره را باید از ذهنها پاک کرد.
برچسبها: سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بررسی مسایل مالی جشنواره فیلم فجر/ مساله فقط دستمزد یک مشاور نیست
- رقم هایی که تناقض دارند/لزوم شفاف سازی جزییات بودجه و هزینه جشنواره های ملی و جهانی فجر
- این گروه بیدلیل/ عملکرد جشنواره ملی فجر و شگفتی های جشنواره جهانی فجر
- خون تازه در رگهای پریدهرنگ/ نگاهی به چهار فیلم موفق جشنواره فجر
- اولین تیزر از پشت صحنه «ماجرای نیمروز»/ فیلم
- نگاهی به وضعیت یک ماه اخیر سینما به بهانه اسکار فرهادی/ شرایط لغزنده!
- اختصاصی سینماسینما/ محسن تنابنده: برخی در جشنواره فجر از آب گل آلود ماهی گرفتند
- گفتوگو با محمدمهدی دادگو، داور سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر/ امسال سال زنان بود
- تقاضای ۵۸ میلیارد تومان برای برگزاری دو جشنواره
- یادداشتی درباره فیلم آپاندیس/ یک پیشنهاد لذت بخش
- چرا «هفت» دل خیلیها را خنک کرد؟!
- واکنش مهرزاد دانش به اظهارات فراستی: سینمای ما دچار مککارتیسم میشود
- نگاهی به مواضع اخیر مسعود فراستی/ دهه ات گذشته رییس!*
- ایوبی: کدام یک از ادعاهای افخمی و فراستی درباره جشنواره درست بود؟
- بررسی دوتابعیتیبودن داوران جشنواره فجر در کمیسیون فرهنگی
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- نمایشگاه نقاشی «درخت جان» در گالری کاما
- رضا شیخی فیلمبردار سینمای ایران درگذشت
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- ده جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان» ایرانی/آمریکایی
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!